BACK IN ITALIA

3 weken vol gezellige avondjes, een roadtrip met Iris, een top oud&nieuw, een geweldig hoeden en pettenbal en 12 katers verder... ben ik weer terug in Sommacampagna.
Na een geslaagd laatste feestje op 7 januari, werd ik op 8 januari op de Kadepad, en dit keer zonder tranen, uitgezwaaid door Sophie van Strien, Saskia Blankers, Mandy Fens, Colinda Fens, Iris Meijs en natuurlijk mijn pappie en mammie (inclusief hond).
2 uurtjes later stapte weer in het vliegtuig alsof ik in de 126 naar Breda stapte en keek ik tijdens het opstijgen neer op de lichtjes van Eindhoven, waarvan ik wist dat ik die de komende tijd niet meer zou zien.


Maandag, 6:30 uur: BIIEEEEEEPPP BIIEEEEPPPPP..... een geluid wat ik 3 weken lang niet had gehoord en wat gelijk weer door merg en been ging. Na een rechterhand richting de wekker te hebben gesmeten en een oog half open te hebben gekregen, moest het even doordringen waar ik precies was en waarom in vredesnaam mijn wekker zo vroeg af ging! Zodoende lag ik dus even 5 minuten naar het plafond te staren en besefte ik dat ik toch écht met mijn Hollandse voeten op een sterves koude Italiaanse vloer moest gaan staan om vervolgens een ontbijtje naar binnen te werken en naar Verona te rijden. Gelukkig wist ik de weg naar Verona en terug nog precies en zodoende was ik om 8:30 weer thuis. Tijd voor een flinke kop koffie! Oftewel: een Italiaans kwelleke espresso. En door mijn samentrekkende kaken en vieze gezicht was ik ineens goed wakker!
Nu ik zoveel energie had ik ineens het briljante idee om een rondje door de omgeving te maken om te kijken hoeveel er hier eigenlijk veranderd was de afgelopen weken, in plaats van aan mijn Italiaanse huiswerk te beginnen waarmee ik nu 3 weken achter liep.
Maar naast dat er een rijtje bomen was gekapt tussen de wijngaarden was er niks veranderd... ook hier gaat alles gewoon op dezelfde manier verder.
Maargoed, het zonnetje scheen en ik hoefde dus zeker geen spijt te hebben van mijn rondje in town. Vervolgens keerde ik weer terug naar huis voor een bordje pasta.. en om aan het maandagmiddag programma te beginnen wat bestaat uit op en neer naar Verona rijden met een van m’n kiddies die daar moet gaan sporten, en daarnaast de wijsneus spelen die ze helpt met Engels : ) Kortom: deze maandag was niet veel anders dan de maandagen van het afgelopen half jaar...

Dinsdag, 6:30: biiep bieep.. (dit keer iets zachter omdat ik het volume van mn wekker maar ’s een tandje lager had gezet)... ogen open.. omkleden... ontbijtje en naar Verona en terug.
Dit keer met de ski bus! Want op de school in Verona werd de bus volgelagen met ski’s van de overige skiërtjes omdat ze die middag ski training hadden. Zo gezegd, zo gedaan... de bus was volgepropt.. op naar de bakker en vervolgens met een volgeladen ski bus en 14 broodjes weer richting Sommacampagna. Daar werden de overige ski spullen bij elkaar geschraapt, broodjes gesmeerd en werd de bus nog voller gepropt dan dat ie al volgepropt was.. en propte ik er ook m’n snowboard nog ’s lekker bij! Toen was het ondertussen al tijd om onze skiërtjes weer op te halen.. en reden we richting Folgaria en propte we ons onderweg vol met broodjes. Kortom: een lekkere volprop dag dus.
Maar daarmee eindigt de dag nog niet, want aangekomen in Folgaria zag ik dus EINDELIJK sneeuw. Godallemachtig wat heeft dat lang geduurd zeg! Onze skiërtjes begonnen aan hun training en ik ging op m’n gemak eens even uitzoeken hoe dat ski gebied in mekaar zat en wat de kosten waren voor de ski passen etc. (effe tussendoor: normaal gesproken trainen die kinderen in San Valentino, waar ik een seizoenspas voor de liften heb gekocht.. maaaaaar daar ligt nog niet genoeg sneeuw dus vandaar dat we in Folgaria waren beland)
Toen de training afgelopen was en ik een heel stuk wijzer was geworden dan dat ik al was, keerden we terug naar huis en stonden we om 19:00uur weer in Sommacampagna.
Maar daar aangekomen kreeg ik plotseling zo’n akelig gevoel alsof ik wat was vergeten.... Telefoon? Check. Portemonne? Check. Sigaretten? Check. Goed humeur? Check. Zwemspullen? N.v.t.
Italiaanse les? SHIT !!

Zo stond ik dus om 19:00 nog in m’n soort-van-eskimo-pak in m’n kamer terwijl ik op dat tijdstip in de schoolbanken had moeten zitten met mijn huiswerk van 3 weken wat ik nog niet af had. Ik sprong vanuit m’n soort-van-eskimo-pak in mijn ik-straal-van-top-tot-teen-intelligentie-uit pak, om als een wijsneus tóch nog maar naar school te gaan. Uiteraard bakte ik er 3x niks van. Ik was te laat, ik was moe, ik had 3 weken niks gedaan en ik irriteerde me weer aan onze Sri Lankees die zelfs zonder ik-straal-van-top-tot-teen-intelligentie-uit pak als een wijsneus zijn kennis over tafel kon gooien. Gelukkig was dankzij mijn late binnenkomst de les zo voorbij. Na de les sprak ik nog even in gebrekkig Italiaans met mijn docent die me vóór mijn vakantie naar Nederland vertelde dat ik niet op school mocht blijven omdat ik geen ‘certificato di residenza’’ heb. (certificato di residenza heb je nodig als je langer dan 3 maanden in Italie blijft en een auto wilt kopen, een bankrekening wilt openen etc. en schijnbaar dus ook voor deze school) maaaaar hoe slim ik kan zijn met mijn ik-straal-van-top-tot-teen-intelligentie-uit pak; ik had namelijk die ochtend naar het consulaat gebeld om te vragen hoe ik aan zo’n ding kan komen. En dat is natuurlijk een heel gedoe. Uitschrijven uit Nederland, inschrijven bij de gemeente in Italie, zij komen controleren of je ook daadwerkelijk woont op het adres dat je doorgeeft etc. etc. Maar, nu komt het, want aangezien ik 3 weken thuis ben geweest... begin ik nu toch weer opnieuw aan 3 maanden? Na 3 weken begin je gewoon weer op 0. Natuurlijk werkt dat helemaal niet zo, maar mijn docent denkt nu gelukkig van wel..... kwam vast door m’n pak!!
Zo, toen ging ik dus met een voldaan gevoel weer naar huis om in mijn Italiaanse bedje te stappen... Ik kon nauwelijks slapen, want doordat ik wist dat ik de volgende dag op m’n snowboard zou staan, voelde ik me als een klein kind die niet kan slapen omdat ie de dag erop naar de Efteling gaat....

Woensdag, 6:30: biiep bieep; m’n ogen sprongen open en binnen 5 sec. stond ik omgekleed naast mijn bed.. klaar om op m’n snowboardje te gaan staan! Natuurlijk moest ik eerst nog even de kiddies naar Verona brengen.. en vervolgens verliep de woensdag exact zoals de dinsdag... bus volgeladen en richting Folgaria.
Alleen had ik die avond niet te maken met het Italiaanse les drama.

Donderdag, 6:30: biiep bieep; m’n ogen gingen net zo makkelijk open als op de woensdag, alleen ging het uit bed komen me niet zo goed af als de dag daarvoor. Niet zo zeer omdat het koud was op m’n kamer, of omdat ik niet zou gaan snowboarden die dag..... maar ik kon simpelweg gewoon niet uit bed komen omdat ik kapot ging van de spierpijn en het heel wat inspanning kostte om als stijve-hark-zijnde omhoog te komen.
De rest van de donderdag verliep rustig. In de ochtend had ik mooi de tijd om te stofzuigen, dweilen, strijken etc. etc. want helaas kan het niet iedere dag wintersportvakantie zijn.. maargoed... ’s middags nog even terug naar Verona en ’s avonds weer richting mijn Italiaanse les. Op tijd dit keer.
Die donderdag kregen we ook meteen lekker veel huiswerk mee, zoals o.a. een brief schrijven in het Italiaans.. Maar met mijn instelling had ik dat voor m’n les van gisteravond nog niet gemaakt, en kwam ik dus in de problemen toen er gister op mijn toets ineens een opdracht verscheen waarbij je in het Italiaans een brief moest schrijven.

Maargoed, om even verder te gaan met m’n verhaal:

Vrijdag, 6:30; bieep bieiep (je kan ‘m al bijna horen of niet??) Even op en neer naar Verona, en vervolgens lekker de rest van de dag vrij... oftewel: richting Mantova voor een dagje etalages kijken en te verzinnen wat je allemaal wel zou willen hebben en een plan verzinnen hoe ik in korte tijd aan zoveel geld ga komen om het ook daadwerkelijk allemaal te kunnen kopen.!! Dus ging ik vrij chagrijnig weer naar huis... haha

Zaterdag, 5:00: bieepp biieepp!!! FOLGARIA HERE I COME AGAIN!
Nu vragen jullie je vast af waarom ik in godsnaam om 5:00 ’s morgens al bereid ben om op die sterves kouwe italiaanse vloer te gaan staan met mijn linker oog voor een kwart geopend en mijn mooie blonde lokken die aardig in de buurt komen van Edward Scissorhands’ kapsel.
Nou, we moesten richting Folgaria voor een ski wedstrijd. En bij die ski wedstrijd moesten we dus om kw over 7 aanwezig zijn... en zodoende stapten we dus allemaal even slaperig in de bus richting Folgaria.
7:15; Brrrr!! Brrrr!! Daar stonden we dan... om kw over 7, in de sneeuw, in het pikkedonker, met een temperatuur van -12 graden en een paar klappertanden en afstervende tenen. Te wachten tot 9:00.
Ik begrijp nog steeds niet helemaal goed waarom we 2 uur van te voren aanwezig moesten zijn... maar oke. Ik zat ondertussen lekker warm in het restaurant te wachten tot zij hun wedstrijd moesten skiën en ik m’n snowboardje uit de bus kon pakken.
De rest van de dag heb ik dan ook op m’n plank gestaan en ben ik op de tijden dat ze hun wedstrijd hadden even gaan kijken... en gingen ze uiteindelijk allebei met een beker naar huis!
En thuis aangekomen ben ik onder de douche gesprongen en naar bed gegaan, ik ben zelfs NIET op stap geweest... want de zondagochtend verliep als volgt:

Zondag, 6:40; bieepp bieeiiepp!! CIAO FOLGARIA, HELLO YOU MONTE BONDONE!
ik graaide rechts van mn bed naar mn ski-broek die ik al zo had klaargelegd dat ik ‘m meteen aan kon trekken terwijl ik nog in bed lag zodat ik niet eerst op die kouwe vloer hoefde te gaan staan, en 10 minuten later schoof ik een flink ontbijtje naar binnen om ook deze dag weer vol energie in de sneeuw door te kunnen brengen. De bestemming was Monte Bondone dit keer. De training verplaatste zich van Folgaria richting dit gebied, waardoor ik ook hier de bergen mocht gaan trotseren!
Perfect gladgestreken pistes, een goed zonnetje, weinig wind en pizza. Wederom een super dagje in de sneeuw dus! Totdat ik er zo hard onderuit schoof dat ik heel mn broek vol met sneeuw schepte!! Gelukkig kwam ik er, naast een paar bevroren ‘stale’ billen, goed vanaf...
Zondagavond: Ik was KAPOT.... gewoon op sterve na dood zeg maar. Dus dook ik na mijn Italiaanse maaltijd weer vroeg m’n bed in omdat ik de volgende dag weer om 6:30 dat irritante biepende geluid zou horen...........



Verder nog even snel: Gisteren heb ik voor het eerst m’n hele fucking life op SKI’S gestaan!! Ik had m’n plank thuis gelaten en een paar latte geleend... en zodoende stond ik gistermiddag dus met mijn snowboard broek waarvan het kruis op half elf hangt, tussen de Italiaantjes in hippe strakke ski broeken met bijpassende opgevulde bontkraagjassen waardoor ze min of meer op zo’n michelin mannetje leken met te smalle benen voor het bovenlichaam... om nog maar te zwijgen over die mooie glitter mutsen die ze op hun Italiaanse knar hebben staan. Maargoed, ik besefte dat ik tenslotte ook glitters in de band van mijn ski bril zitten, dus ik pastte er gelukkig helemaal tussen!
Natuurlijk ging het me niet zo goed af als snowboarden, maar het was het proberen waard. Nog even oefenen en dan sta ik binnenkort vast ook om 7:15 boven op een berg in de pikkendonker in de sneeuw met bevroren tenen en klapperende tanden.......... maar dan om zelf met een beker naar huis te gaan!!



P.S. gezien de laatste zin moet ik bekennen dat dit verhaal niet volledig berust op de waardheid