Alle wegen leiden naar....

Alle wegen leiden naar..... nu hoor ik jullie al denken: ROME!
Nou niet dus! Mijn weg leidde naar Sommacampagna! Als eenzame ziel slenterde ik, met een zere keel en zonder stem, op 10juli rond op Eindhoven Airport. Gelukkig had mijn vliegtuig maar 15 minuutjes vertraging, alleen liep dit op tot ongeveer 30 minuten omdat Joey, beter bekend als Matsoe Matsoe, bij mij in het vliegtuig zat en alle Nederlandse passagiers het nodig vonden om een of tientalle fototjes te schieten met deze populaire BNer. Nou goed, na 2 uurtjes vliegen landde ik op het vliegveld van Milaan waar ik vol enthousiasme werd opgewacht. Hup, in de auto naar mijn verblijf in Sommacampagna (Verona) om de rest van het gezin te ontmoeten.
Daar aangekomen werd mij al snel duidelijk dat ik niet een kamertje.. maar een verdieping kreeg van deze beste mensen! Dat wil zeggen dat ik op een keuken na alles tot mijn beschikking heb. Gelukkig staat er iedere dag een bord pasta voor me klaar. En als ik zeg iedere dag pasta dan bedoel ik dus ook echt IEDERE dag.
Allora, na 3 dagen in Sommacampagna te zijn verbleven kon ik mijn koffer opnieuw in gaan pakken voor mijn noord-zuid reis door Italie. Met als eerste doel: NAPELS

Op donderdag werd onze bus volgeladen met koffers en 24 flessen wijn. En als ik zeg 24 flessen wijn dan bedoel ik dus ook echt 24 flessen wijn! Zodra de bus volgeladen was stapte ik in voor de 1200km tour door Italie! Ik had al wel gehoord dat het verschil tussen noord en zuid enorm was.. en dat zou me ook duidelijk gaan worden deze weken!
Nadat we Toscane gepasseerd waren zagen we het Italiaanse landschap steeds droger worden. Gras is niet meer groen, maar geel en zo nu en dan rijdt je ook door een rookwolk omdat er in de middenberm weer een brandje is ontstaan door een uit-het-raam-gegooide-sigaret.
Enkele kilometers dichter naar het zuiden begint ook het verschil in mentaliteit groter te worden. De noord Italianen noemen de zuid Italianen ook wel: Terrone of Terroni. Oftewel, het tuig van Italie.
Terwijl ik mn ogen uit zat te kijken hoorde ik links van me aan de bestuurders kant ineens iets piepen. Zodra ik naar links keek zag ik een lampje knipperen dat aangaf dat we moesten tanken. Prima, want we konden volgens de teller nog 100 km rijden. Een uur later, nog steeds geen tankstation. Nu begon het piepje iets harder te piepen en begon ik me toch wel een beetje af te vragen of we nog wel een tankstation tegen zouden komen voordat die teller op 0 zou komen te staan. Toen uiteindelijk die teller op 0 stond zagen we in de verte een tankstation, maar nu was het dus nog mar de vraag of we op tijd dat tankstation zouden bereiken. Nou NET op tijd dus. Zodra we de afslag van het tankstation namen stopte die bus er mee en rolde we als het ware richting de eerste beste pomp. Helaas zat toen de tank van onze bus aan de verkeerde kant en kostte het nog heel wat moeite om die slang om de bus heen te krijgen. Ondertussen werd mij een verhaal verteld over zuid italie. En dat verhaal kwam er dus op neer dat de desbetreffende persoon altijd een knuppel meenam als ie door het gebied (waar wij stonden te tanken) heen moest rijden voor zijn werk. Ik liep dus ook een beetje shakend naar de shop van het tankstation toen we een ijsje gingen halen. Door mijn blonde haar werd ik ook min of meer aangestaard als een neger in Raamsdonk zegmaar. Maargoed, ook weer overleefd en de tank zat vol dus we konden er weer tegenaan!
Enkele uren verder bereikten we Napels, waar ik mijn ogen uitkeek omdat het afval hier tot 2 meter hoog op straat lag. En waarom? Omdat de afvalindustrie daar in handen van de maffia is. Toch best een raar idee. Daarnaast keek ik mijn ogen uit dor de 100.000 scooters en de autos waarvan er geen een onbeschadigd was. En als ik zeg geen een dan bedoel ik ook echt geen een!! Autos rijden daar gewoon tegen elkaar aan als ze er langs moeten, gewoon doordouwen tot je er doorheen bent. Tussen die botsende autos rijden dus ook nog die 100.000 scooters met een snelheid waar je bang van wordt. En allemaal zonder helm! Politie hangt daar op het plein te hangen en is tevreden als je zonder je helpmje rond rijd, want wanneer jij je hoofd bedekt... dan zul je wel iets op je geweten hebben!!
Nadat we de bus hadden geparkeerd kreeg ik dus de kans om het allemaal eens van dichtbij mee te maken. Zodra ik de deur opende werd ik dus allereerst overvallen door een enorme stank van uitlaatgassen en afval en werd ik bijna omver gereden door zon suicidaal persoon op een scooter. Het is bizar hoe groot de chaos in een stad kan zijn wanneer er weinig tot geen autoriteit meer is. Iedereen doet maar wat ie niet laten kon. Scooters werden midden op straat geparkeerd, afval werd in de fik gestoken om er maar van af te zijn. Geen enkele flat was graffiti vrij gelaten en niemand leek het wat te kunnen schelen.. dit is ook daadwerkelijk de mentaliteit van de zuid italianen.. het kan ook echt gewoon niemand wat schelen!! Een grote chaos dus. Echt waar, als je de sloppenwijken en chaos van India wil zien zonder Europa uit te gaan, dan moet je dus naar Napels!
Maargoed, de eerste dag napels had ik dus overleefd. De volgende dag gingen we Napels weer in, en dit keer.. ONDER DE GROND! Onder de straten van Napels is het een groot doolhof van grotten! Echt bizar want via sommige gangen in die grotten kun je dus naar boven een huis binnen. Na een uurtje door die gangen rondgelopen te hebben werd me plotseling gevraagd of ik last had van claustrofobie of paniek aanvallen. Zodra ik op deze vraag NEE had geantwoord kreeg ik een kaars en moest ik onze gids volgen. Oke prima, best interessant... want na een tijdje slopen we dus door gangetjes waar een mier het nog benauwd in zou krijgen! na enkele honderde meters zijwaards te hebben moeten lopen kwamen we uit bij waterbronnen die uit het jaar .... (geen idee uit welk jaar) waren overgebleven, maar toch erg indrukwekkend! Vervolgens gingen we weer naar boven en stapte we uit deze stille, rustige, koele grot weer in de drukte, hitte, stank en chaos van Napels. We liepen nog even door de straten van Napels en kwamen savonds moe en voldaan weer terug in ons hotel.
De derde en laatste dag in Napels gingen we eens iets anders bekijken dan de sloppenwijken. We gingen namelijk naar... het paleis van Napels! Jezus wat groot was dat zeg! Serieus, als daar de eetkamer linksonder is en je slaapkamer rechtsboven, heb je voordat je naar bed gaat je calorieen alweer verbrand. Natuurlijk was dit paleis ontzettend mooi, maar begon ik toch aardig zere voeten te krijgen nadat ik alle kamers had gezien.
Daarna gingen we ook even de tuin van dit paleis bekijken... geloof me of niet.. PER BUS! We wilden deze 12000000 hectare tuin namelijk graag in 1 dag zien. Deze beste koninklijke mensen die hier hebben gewoond, hadden serieus en WATERVAL in de tuin. Ik zeg: toch wel iets om jaloers van te worden!
Nadat we het paleis hadden bekeken gingen we naar de mozzerellaboer (geen idee hoe zon man heet) want Napels staat bekend om de buffelmozzerella. Natuurlijk zagen we er ontzettend toeristisch uit dus werden we gevraagd om te komen kijken hoe die mozzerella gemaakt werd en mochten we zelfs komen proeven. Nou buffelmozzerella is dus echt... FANTASTISCH. Dus we kochten een berg buffelmozzerella voor de rest van de reis want die schijnt dus volgens de buffelmozzerellaboer na 2 dagen het beste te smaken. Dus deze mozzerella verdween in de koelbox van onze bus en zo waren we weer klaar om onze reis voort te zetten naar: SALINA!

Maar dat verhaal beste mensen... dat vertel ik jullie een volgende keer!