De weg van Napels leidt naar...

SALINA!

Waaar was ik gebleven?? Oja.. ik had de sloppenwijken van Napels overleefd en we hadden buffelmozzerella gekocht.
Vervolgens reisde we met onze bus van Napels verder naar het zuiden. De buitentemperatuur steeg elke 100 meter met 83 graden en we passeerden weer enkele middenbermbrandjes, omdat ook hier de mensen nog steeds niet goed begrepen hadden dat je geen peuken in de middenberm moet gooien als hier geel / bruin gedroogde grassprieten in staan!!
Toen de avond viel bereikten we eindelijk Reggio Calabria, waar we nog 45 minuten moesten wachten op onze boot naar Sicilie. Eindelijk konden we op de boot en moesten we 20 minuutjes naar de overkant varen.. (serieus... op de landkaart lijkt dat stuk water naar Sicilie heel groot maar dat is in werkelijkheid dus ECHT maar 20 minuutjes!!)
Nou goed, op Sicilie aangekomen moesten we dus nog naar de andere kant van Sicilie omdat we daar de volgende morgen op de boot naar Salina moesten stappen. En het werd langzamerhand 22:30 en we waren moe en we hadden nog niks gegeten en alles was dicht... een groot drama dus! Na een half uur hadden we dan toch eindelijk een restaurantje gevonden op een smerige straathoek.. maar met onze lege magen vonden we alles prima. We werden met open arme ontvangen en we mochten gelijk aanschuiven aan een tafel met witte tuinstoeltjes waarvan de leuningen zo vet waren als de vloer van Shato. Maar ach, we hadden in ieder geval iets gevonden waar we konden gaan eten! EN ook erg prettig... met een toilet. En nu ga ik jullie een heel smerig verhaal vertellen.. haha nee, het viel mee, er was alleen geen wc papier en geen wcbril en de wc trok niet door dus die was ook al maanden niet meer doorgetrokken.. valt best mee he ;) Toen ik dus die wc in wou lopen kwam een medewerkster van dit chique restaurant achter me aangerend met de mededeling dat ik niet op de wasbak mocht gaan ZITTEN of hangen. Nou was ik sowieso niet van plan om op de wasbak te gaan zitten maargoed.. toen ik om uitleg vroeg liet ze me dus even zien dat de wasbak van de muur af viel als je deze aanraakte.. Genoeg geklaagd, we hadden in ieder geval onze magen gevuld! We reden weer verder en na een tijdje bereikten we ons hotel in Sicilie.

De volgende morgen ging om 6 uur de wekker, want we moesten al vroeg de boot naar Salina hebben. Nu zijn we er bijna! dacht ik... Helaas wist ik niet dat je vanaf Sicilie 4 uur de zee in moet varen als je naar Salina wil en dat varen begon me langzamerhand de neus uit te komen. Om me toch maar een beetje te vermaken ging ik lekker op het dek zitten en kwam ik uiteindelijk met een soort van spiderman figuur in me rug aan op Salina omdat ik naast de vormen van mn hempje zo erg verbrand was.

En dan nu.. Salina!
Zee: Azuurblauw!
Zon: Genoeg!
Strand: enorme keien :(
Gemiddelde leeftijd: 40 tot 65 jaar :(

Dus wat doe je als je niet normaal op het strand kan liggen.. JUIST je huurt gewoon een boot! Zo gezegd zo gedaan.. de 3e dag op Salina dobberde we lekker op het water en doken we met onze snorkels en duikbrillen het water in om de prachtige vissen van deze zee te bewonderen, onze vakantie op Salina kon niet meer kapot! Of wel.. toen we weg wilde gaan kregen we het anker niet meer omhoog. Dat wil dus zeggen dat degene die het langst zn adem in kon houden naar de bodem moest zwemmen om te proberen het anker los te krijgen. Toch niet zon succes dat varen.. maar ach, wij stugge touristen geven niet zomaar op dus 2 dagen later gingen we weer varen e nging het WEER mis. Een van de jongens wilde namelijk gaan vissen... en bij de 5e vis ging het fout. Er hing een prachtige grijs met blauwe stippen vis aan de haak. Dit bleek echter een giftige vis te zijn waardoor de desbetreffende persoon die de vis van de haak wou halen.. door deze vis werd gestoken. In eerste instantie dacht ie dat ie de haak in zn vinger had gekregen, dit veranderde toen heel zn hand dik werd en hij dezelfde eigenschappen als Ad Busio begon te vertonen. Oftewel, wegwezen daar en naar de EHBO.. Gelukkig hadden ze daar al ervaring met dit soort dingen dus na 2 injecties konden we weer naar ons huis..

Het strand was dus niet zon succes.. en ook het varen verliep niet helemaal zoals we hadden gehoopt... dus wat moesten we in godsnaam gaan doen??!
Toen kwam onze redding aangelopen.. een soort van Jezus achtig iemand .. zo een met lang haar en blote voeten kwam bij ons langs en die had een t-shirt aan met: SALINA ACTIVE
Nou! Dat moestn we hebben... want deze Jezus.. ook wel Emanuel genaamd.. nam ons mee naar Stromboli! Een van de vulkanen die nog actief is! Zo spraken we de volgende dag met Emanuel af die ons met een boot naar Stromboli bracht en zorgde dat we speciale schoenen kregen voor dit avontuur. Nadat we om 17:00 onze schoenen aantrokken, stokken meenamen en een helm opzette, begonnen we te lopen... en te lopen... en te lopen... en nog meer te lopen... totdat we uiteindelijk steeds meer moesten gaan klimmen... en klimmen...
Het was echt bizar want je hoort continu een doffe dreun uit die vulkaan komen, en na een aantal dreunen hoor je een harde klap en dan begint het as te regenen.. telkens weer opnieuw. Nadat we hadden gelopen, geklommen en onder as waren gesneeuwd bereikten we om 21:30 de top.

Ik was echt MORSKAPOT... alsof ik 900 ipv 90 minuten had gevoetbald... maar door wat we daar zagen waren we al snel alles weer vergeten. We hebben vanaf de top van de vulkaan de zon onder zien gaan, en zodoende stonden we in het donker en konden we perfect de lava zien!!
Nadat we een tijdje op de vulkaan hadden gestaan moesten we nog naar beneden... YES dacht ik.. dat is niet zon probleem. Dat viel uiteindelijk vies tegen, want we moesten aan de andere kant van de vulkaan naar beneden.. en daar liepen we dus tot onze enkels in het as.. aardig zwaar dus.. Na nog kappotter dan kapot te gaan waren we rond 24:00 weer beneden.. toen meosten we nog met de boot terug naar Salina.. in een rubberboot.. midden in de nacht in het pikkedonker op zee!! Echt een bizarre ervaring maar wel ontzettend gaaf want je ziet super veel vallende sterren! (mwhahaa... kom maar op met die gewenste 10 miljoen!!)

De rest van mijn dagen op Salina heb ik een deel van de overige eilanden bekeken zoals Lipari en Filicudi... erg leuk allemaal... Alle Eolie eilanden zijn soort hippie eilanden, volges mij worden de mensen heel oud daar :)
Daarnaast hebben we genoten van de Granite ijsjes (soort grove slushpuppy in 100 smaken) en de pane Cunzato.. ook hierom staan de eilanden rond om Sicilie bekend. Pane Cunzato is een belegd broodje waarvan je het broodje niet meer ziet. Je bord word namelijk gewoon volgeschept met beleg naar keuze!! (Hierop wil ik graag een reactie van Iris)

Na 2 weken was het tijd om terug te gaan naar Sommacampagna.. Dit keer per vliegtuig.
We gingen smorgensvroeg weer met de boot van Salina naar Sicilie... Op Sicilie werden we opgewacht door een tourbus die ons naar het vliegveld op Sicilie bracht.. dit was nog een heel eind rijden, maar k vond het erg leuk want ik mocht van de dikke bruine behaarde siciliaanse buschauffeur helemaal voorin zitten!! Mooie manier om het prachtige sicilie nog eens goed te bekijken!!
Aangekomen op het vliegveld (in Calabria) werd ons al snel duidelijk dat onze vlucht van 18:30.. onze vlucht van 21:30 zou worden.. en toen het eenmaal 21:30 was kwam er geen vliegtuig en werd ons duidelijk gemaakt dat het onnze vlucht van 23:30 ging worden! Fijn, ik had mijn vesten uiteraard niet in mn handbagage zitten.. dus in de kou moesten we wachten tot 23:30.. En waarom?? op dat moment geen idee.. uiteindelijk bleek dat ze bang waren voor een uitbarsting van de Etna..
Om 23:30 vlogen we naar Venetie waar we werden opgewacht door Oom Mario, die ons snachts om half 2 nog met liefde en plezier terug bracht naar Sommacampagna waar we om 2:30 aankwamen na een fantastisch reisje Italie!!


En wat ik inmiddels allemaal nog heb gedaan??
Ik ben naar het plaatselijke knekelhuis geweest. een woord. BIZAR. Hier ligt het grootste deel van de schedels en beenderen van soldaten die tijdens de oorlog zijn omgekomen. Gangen met planken van 6 hoog.. helemaal vol met schedels, de een nog verminkter dan de ander.. de kogelgaten zijn nog zichtbaar.. en dan heb ik het nog niet over alle overige botten die gewoon op een berg opgestapeld bij elkaar liggen. Ongelooflijk...

Nou iets leukers dan:
Gisteren ben ik naar Torbole geweest! Een windsurf / kitesurf dorp aan het gardameer met de bijbehorende gebruinde gespierde surferdudes.. Daarna zijn we verder de bergen ingereden om te slapen in het huis wat aankomende winter onze vaste stek wordt zodra het winterseizoen begint... en een huisje in de bergen wil zeggen: lopen in de bergen! Ik heb serieus mijn nieuwe roeping gevonden... als er iets is wat ik leuk vind zijn het wel de bergen.. of het nou te voet of met snowboard is! (Dus papa... een idee misschien?? huisje in Oostenrijk??) Vandaag zijn we weer teruggekomen in Sommacampagna en vanaf nu is het weer de ski kids hier Nederlands leren.. Van 19 tm 25 augustus zitten ze in Nederland omdat ze training hebben met het Nederlandse Ski Team.. dus.. UP NEXT: Ik ga denk toch maar voor een weekje Torbole ;) en ik hou jullie op de hoogte van mn avonturen!!